प्रतेक वेळी मनात तुज़ी आढवन,
तुज़या साठी
पण का?.......
कोण जाणे दुसर्याही चाहूल लागली,
मनाची तडफड, काळजाची बेचेनि हळूवार वाढली,
मनाची ओळ पनाहवली,
डोळे अश्रू नयन झाले,
पुर्वी नव्हत ग अस काही,
तुझी भेट झाली.....
आणि सुखा सोबत दुखाची ओळख झाली,
आता तर अश्रूनी एवढ नाती केले
आता तर त्यानी माझाया डोळ्याना त्यांच
घर बनवले
No comments:
Post a Comment