" क्षण "

त्या वाटे वरुन तु येणार म्हणू,
त्या वाटे वरच तुझी वाट पाहतो,
तुझ्या ऐका क्षणाच्या भेढीसाठी,
मी तासंन तसं झुरत राहतो.

घड्याळाचा काटा ज़ेव्हा,
त्या क्षणाच्या ज़वळ येतो,
माज़्या ह्र्द्यात चंचल वादळ उडवून ज़ातो,
तुझ्या ऐका क्षणाच्या भेढीसाठी,
मी तासंन तसं झुरत राहतो.

तुझ्या चोर पावलांचा नाज़ुक आवाज़,
माज़्या कानांना हळुच ऍकु येतो,
तुझ्या ऐका क्षणाच्या भेढीसाठी,
मी तासंन तसं झुरत राहतो.

तुझे हळुच येणे,
मला पाहुन ही न पाहील्या सारखे,
हळुच डोळे खालि टाकणे, आणि,
त्य क्षणी तुझे गुलाबी गालातल्या गालात हसणे.
याच क्षण भराच्या हसण्यासाठी,
मी दरोज़ तुझी वाट पाहतो.
तुझ्या ऐका क्षणाच्या भेढीसाठी,
मी तासंन तसं झुरत राहतो.

त्या क्षणी,
कोणी आस पास न पाहुन,
तुज्याशी बोलण्याचा प्रयत्न मी करतो.
याच एका क्षणासाठी,
मी तासंन तास घेरटे घालतो.
तुझ्या ऐका क्षणाच्या भेढीसाठी,
मी तासंन तसं झुरत राहतो.

पण,
कधी कधी,
जेव्हा तु काही न बोलताच निघुन ज़ाते,
तेव्हा तो क्षण मला असंख्य वेदना देऊन ज़ातो.
तरी ही, त्या क्षणा भराच्या भेढीसठी,
मी तासंन तसं झुरत राहतो.

तु निघुन गेल्यावर,
तो क्षण ही निघुन ज़ातो,
माज़्या ज़गाण्याचा अर्थ,
सोबत घेऊन चातो, आणि,
दुसर्या क्षणासठी,
एकटे सोडुन ज़तो.

पण,
मी ही न हार मांता,
त्या क्षणाची परत वाट पाहतो.
तुझ्या ऐका क्षणाच्या भेढीसाठी,
मी परत तासंन तसं झुरत राहतो.