तुझा शिवाय जगन आता

तुझा शिवाय जगन आता ,अगदी कळणार आहे,
आयुशाच्या वेडे वळण आशेकडेच व ळनार आहे,
तुझ आंगण , तुझ घर , भांडी देखील तुझीच ग,
तुझा कपाट , तुझा आरसा , उशी देखील तुझीच ग,
उशीवर आश्रू नाही हसत मावळणार आहे.
घर असते दोघांचे उगाच समजायचो मी,
सावलीत नाही पण उन्हात झुरायचो तुझसाठी,
सावलीत तू उभी राहा,उन्हात मी राहतो,
आज घर शांत आहे, आज मी ही शांत आहे,
दरावरच्या पडद्याना आशा उगीच जिवंत आहे,
आढवनीचा पडदा सारून, दार बंद करणार आहे,
कुणाच्या दुखंची कुणाला आता सल नाही,
कुणाच्या दुखाणी आता कुणाची तडफड होत नाही,
कुणा साठी कुणाचे डोळे झरत नाही,
कुणा साठी कुणाचे आंत:करण जळत नाही,
कुठे आहे असे पाय जिथे टेकवावे डोके.......
खर तर तुझाच पायावर डोक ठेऊन
प्रेम भरल्या स्वप्नात जायचे आहे.....
पण
इथे रेषमाला गिराहिक सारे पण खर्या काप साला कुठे भाव ???